توصیه نوشته ای برای دخترها پیش از ازدواج

اگر ازدواج کرده اید و یا انجام و زمانش قطعی شده است لطفا این پست را نخوانید. عواقبش با خودتان!
این پست شاید کمی عجیب به نظر بیاد. ولی خب فکر می‌کنم ارزش یک بار خوندن رو داشته باشه. شاید به نوعی خودزنی به حساب بیاد اما خب مقصود صرفا خیر خواهیه. مخاطب این پست دخترهایی هستند  که می‌خواهند ازدواج کنند و یک سری معیار برای مهمترین انتخاب زندگیشون در نظر گرفته‌اند یا می‌خواهند بگیرند. بالاخره اندیشه هر کس با دیگری متفاوت است. در نگاه برخی مسکن یا خودرو مهم است، برخی ثروت، برخی شغل، برخی سطح تحصیلات ، برخی عقیده و مذهب، برخی کیش و خانواده،‌ برخی میزان فهم و شعور، برخی تیپ و قیافه، برخی عشق و علاقه، برخی تفاهم و توافق، برخی ...
آنقدر زیاد است که تنها فهرست کردنش خود طوماری می‌شود بس طولانی ! جالب آنکه می‌بینیم همگی آن نیز به نوعی قابل دفاع است.

لیکن سخن من چیز دیگریست.

آیینه درون

تا چشممان به آیینه می‌افتد بی درنگ به وارسی ظاهرمان مشغول می‌شویم. چقدر هم با دقت. کیست که نقطه به نقطه خود را نشناسد. اینجاش خوبه. این کاش بهتر بود. این یکی کوچکترش خوب است. این اگر نبود چی میشد. و خلاصه اگر بتوانیم شروع می کنیم به رفع ایراد. آب، صابون، اصلاح، کرم، رنگ، جراحی و ... یا اینکه فرضا اگر کثیفی بر روی پوست یا لباسمان قرار گیرد به راحتی میبینیم و سریعا از وجود نامبارکش خلاص میشویم.

مشکل واقعی اینه که چهره درون ما ناپیداست. خودمان هم نمی دانیم چه شکلی هستیم. غالبا هر کسی چهره درونش را اگر نگوییم زیبا میداند لااقل زشت هم تصور نمی کند! حال تصور کنید آیینه ای بود که هر زمان روبرویش می ایستادیم خود واقعی را میدیدیم. شاید بدترین شکلی که فکرش را هم نمی کردیم. کله یک سوسک چطور است؟ یک گراز چی؟ یک بوزینه؟ پاها یا نیش یک عقرب؟ یا یک فردی که هیچ یک از اعضایش به قاعده رشد نکرده! نمی دانم شاید خیلی بدتر از اینها!

چگونه خود حقیقی را ببینیم؟

دو چیز که در هر خانه‌ای باشد

مادرم علاقه ای زیادی به گل و گیاه دارد. حیاط و باغچه منزل پر شده از گیاهان رنگارنگ. منظره زیبایی دارد. پاسیو که جای خود دارد. مادر چند گلدان نیز به من دادند و امر فرمودند که هر دو سه رو روز یکبار آبشان دهم. این چند گیاهی که در تصویر می‌بینید به همراه پنج گلدان دیگر که در کادر نیامده خوشبختانه نیاز به مراقب خاصی ندارند و راحت و بی دردسر رشد می کنند. البته مادر هر از چند ماهی دو سه تا گلدان به من می دهند و اینها را تکثیر می کنند و یا گیاهی جدید می آورند. یکی از گلدان ها تقرییا همه ساقه ها و برگ هایش خشک شد به طوری که چیزی در گلدان نمانده بود به جز یک ساقه! یک ساقه کوچک! ساقه ای که از روز اول در میان آن همه ساقه بزرگ اصلا به چشم نمی آمد. امیدوارم که همیشه بماند.



من فکر می کنم در هر خانه ای دو چیز باید باشد:
گیاه (ـان)
کتاب (ـخانه)

پ.ن: دستم خورد به اون ساقه کوچک شکست خشک شد افتاد :D به جایش چند تا ساقه دیگر کاشتم! چه کاریه خب :D

فونت جدید

در صورت تمایل برای خرید امتیاز فونت با آدرس الکترونیکی saber.rastikerdar بر روی gmail.com تماس حاصل فرمایید.

تهران شهر شلوغی

با همه وجودش فریاد می زند که دیواری قبول نیست! (اشاره به توپی که پس از برخورد به دیوار وارد دروازه‌اش یعنی آن یک جفت سنگ شده است).

- بیخود کردی دیواری نبود

- بگیرش بگیرش گــــــل

- استپ استپ! پرایده رد شه

(سوییچ به بازی بعدی)

- سامان سک سک! سامان بیا بیرون دیدمت پشت پراید سفیده! بیا بیرون نه قبول نیست!

- خفه شو من اینجا بودم. دفعه قبل هم همینجوری کردی.

- پژمان سک سک! پژمان!

* مگه نمیگم اینجا بازی نکنید آرامش نداریم!

- آرش سک سک! آرش بیا بیرون رفتی اونجا ...

...

توی کوچه ما از نزدیکای عصر تا ۹ و بعضا حتی ۱۰ شب چند تا کودک و نوجوان یک بند با جیغ و فریاد فوتبال، قایم‌موشک و ... بازی می کنند.

می چرخد اما نه به زیبایی

در خیابان قدم میزنی می بینی به ندرت می توانی فاصله ای را بیابی که یکدست و تمیز کار شده باشد.  فکرش را که میکنی می بینی خودت هم همچنین تمیز کار نبوده ای! بیشتر که فکرش را می کنی می گویی خب احتمالا کسی که داشته اینجا کار می کرده از مسئولش راضی نبوده. مثلا پولش را به تمام یا به موقع نمی دهد. یا نه می بیند کالایی که برای خودش یا خانه خریده مشکل پیدا کرده و خدمات پس از فروشش خوب نبوده. یا در بیمارستان به مشکل بر خورده است. یا در فلان اداره کارش را به ناحق راه نمی اندازند. یا ... باز می آیی به مسئول بالای همان کارگر فکر می کنی هزار جور بهانه برایش پیدا می کنی. به مسئول بالای آن مسئول هم همینطور. و میبینی همه این مردمان کارشان را درست انجام نمی دهند. گویی هر فرد مسئول با مسئولیتش قهر است. همگان از یکدیگر شاکی اند. همگان هم مظلومند و هم ظالم! خود من هم!

چرخ می چرخد. همیشه می چرخد. اما فعلا نه به خوبی. نه به زیبایی.

به نظر شما مشکل کجاست؟ کجای کار گره خورده است؟

طراحی ایرانی

از شما دعوت می کنم از نقش و نگارهای ایرانی در صفحات خود استفاده نمایید. حتی شده یک گوشه یا یک نوار باریک از صفحه.

سپاسگزارم

#طراحی‌_ایرانی

داستان سربازی - شب‌های شیرین

ماجراهایی که در پست های گذشته آمد (اگر نخوانده اید توصیه میکنم از ابتدا بخوانید) همگی جزء کوچکی از خدمت بودند. مثلا دو گوشی مرا دزیدند که خیلی اذیتم کرد. بعدها متوجه شدیم چه کسی بوده. به هر روی آن مسائل هر چه قدر هم که زیاد باشند اما قسمت عمده سربازی را لحظاتی تشکیل می داد که یا در محل کار و یا زندگی سپری می کردیم. پس از بازگشت از شهرک، به اتاقی آمدم که تعدادمان کم (۴ نفر) بود. منظور از اتاق همان سوئیتی است که شرحش در پست هتل آمد. شرایط اینجا بهتر از قبلی بود. دوش حمام و آبگرمکنش سالم بود. البته دوش بدون قسمت سری آن! آب باریکی می آمد که خودش نعمت بزرگی بود. چون تقریبا برای همه نوع شرایطی جوابگو بود. در سربازی سطح توقعات از زندگی را باید بسیار پایین آورد چرا که همه چیز در حداقل شرایطش موجود است. ضمنا از همان لحظه تقسیم به دلیل شرایط ویژه یگان ما بحث پایه بوق و بالا در بینمان منتفی شده بود و سعی می کردیم این موضوع در ادامه پررنگ نشود.

داستان سربازی - راز بقا

در آنجایی که مشغول به خدمت بودیم پوشش گیاهی اندک و زمین و هوای کاملا پاک را از شاخص های مهم آنجا میتوان برشمرد. به دلیل بکر بودن طبیعت، تنوع جانوری اگر چه زیاد نبود اما جالب توجه بود. سوسک های درختی، عنکبوت های گوناگون، رتیل، حشرات پروازی با رنگ های زیبا، عقرب سیاه کوچک، هزارپای بزرگ، مارمولک، مار و ... و البته خب ساس به تعداد بالا! هر چند که تنوع حیوانات بسیار کم بود. بیشتر سگ، گربه، سمور و چندتایی هم گاو به شدت ترسو! اما خوشبختانه این جانوران زیبا به جز ساس مشکلی در زندگی ما ایجاد نمی کردند و نیازی هم به حذف آنها نبود که اتفاقا حیات آنها دلیل یا نشانه ای بر پاک بودن محیط زندگی بود اگر چه بودند افرادی که به سبب گزیدگی راهی بیمارستان می شدند. اما خب از جناب رتیل بزرگ نمی شد گذشت! لااقل ظاهرش خیلی ترسناک بود.

داستان سربازی - حمام شهرک

حمام شهرک خیلی عجیب و غریب بود. دو تا پله داغون داشت که میرفتی بالا با یک شیب ناجوری روبرو می شدی که در انتهای حمام به وان و دوش ختم می‌شد. برای استفاده از این حمام باید با اصولش آشنا می بودی. طرز استفاده از دوش و ... مثلا اینکه به هیچ وجه نباید از نقطه آغاز شیب، دمپایی به پا می داشتی! چرا که حتما سر می خردی! یکی از سرباز ها میگفت اینجا همه یک بار تجربه کردن! قرار بوده که تعمیر بشه اما خب بنا به هر دلیلی رها شده بود.
صبحگاه یک روز تعطیل من خوشحال و خندان وسایلم را برداشتم عازم حمام شدم. از بی حواسی پایم فقط اندکی از نقطه آغاز شیب تجاوز کرده بود و البته بـــعـــله دمپایی هم پایم بود. آمدم که کیسه وسایلم رو از میخ آویزان کنم که دیگر هیچ چیز ندیدم.