اون همه چیز دارد

خانه‌ای که حیاط ندارد، باغچه ندارد، درخت ندارد، گُِل ندارد، کِرم خاکی ندارد، آواز پرنده ندارد؛ عوض‌اش تلویزیون دارد، رایانه دارد، گوشی دارد، باغچه چیست! اون باغ دارد، مزرعه دارد، طاووس دارد، باران دارد، آفتاب دارد. اون همه چیز دارد!

پ.ن تصویر از باغچه مادر و پدر در تابستان.

رویای نصفه

بعد از ظهر نمی‌دونم چی شد همینجوری سرمو گذاشتم زمین که خوابم برد. کل خواب کمتر از یک ساعت شد. توی خواب با چند نفر آشنا که اتفاقا با هم آشنا نبودند نشسته بودیم که من به یکی از آشناهام یواشکی گفتم:
- هادی (اسم واقعیش این نیست)! ما همه الان توی خواب من هستیم.
+ چی میگی تو!
- اون آقا رو می‌بینی؟
+‌ آره، خب؟
- اون بنده خدا خیلی وقته فوت کرده. اون اصلا زنده نیست!
+ این که زنده هست؟
نمی‌دونستم چجور بهش بگم. همینجوری داشتیم می‌رفتیم کنار پنجره که یه فکری به ذهنم رسید.

قطار ایرانی و جهان

توی کوپه قطار معمولا کل موضوعات بشری و جهان یک دور بدون وقفه مرور میشه! از نظریه داروین گرفته تا همسران ناصرالدین شاه، انقلاب، سوءمدیریت، معاد، ازدواج، فساد، مهاجرت، حقوق بشر، ویتامین آ و ... هر چیزی که فکرش رو کنی! جالب اینکه از هر موضوعی بدون اینکه متوجه بشی به موضوع جدیدی سوئیچ میشه! نمی‌دونم توی قطارهای خارجی هم می‌تونند مثل ایرانی‌ها در مورد همه چیز نظر بدن؟ :)

تجرد و طلاق

در بحث تجرد و طلاق که امروز در خبری می‌خواندم خب عوامل و دلایل متعددی آمده و چه بسیار محققان و جامعه‌شناسان آن را مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند. اما موضوعی هست که به نظر این حقیر از نظرها مغفول مانده و در واقع زنگ خطریست بزرگ برای جامعه مذهبی و کهن ایران در همه حوزه‌ها!

دقت کرده‌اید تکیه کلامی بین مردم ما رایج است با این مضمون که جوان هم جوان قدیم! عشق هم عشق‌های قدیم! مرد هم مردهای قدیم! دوستی هم دوستی‌های قدیم! ... خب چه اتفاقی افتاده است؟ چرا این جمله در زمان‌ ما رایج شده؟ مگر چه چیزی تغییر کرده؟ تفاوت بین جوان قدیم و امروز در چیست؟ احتمالا پاسخ های زیادی برای آن دارید.

دو پرسش:
۱. چگونه دو نفر به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند؟ یا به عبارتی دیگر چگونه دو نفر حاضر به ازدواج با یکدیگر می‌شوند؟
۲. چگونه این علاقه پایدار می‌ماند؟

من به شخصه به پاسخی رسیده‌ام (هنوز نه با یقین!) که سعی ‌می‌کنم در ادامه با مختصر مقدمه‌ای عرض کنم:

فقط پام درد می‌کنه

یکم: امشب
- مادر اجازه بدین کمکتون کنم.
+ خیلی ممنونم پسرم. خالیه. چیزی توش نیست. اصلا چیزی ندارم.
- مشکلی ندارید؟
+ نه پسرم. خدا خیرت بده. فقط پام درد میکنه.
چهره و لبخند مهربونی داشت. کاملا پیر و خمیده! به سختی قدم بر می‌داشت. مراقب بود چادر مشکیش از سرش نیفته. داشت خودشو با کیسهٔ خالی‌ای که دست چپش بود و عصای توی دست راستش هماهنگ می‌کرد. عصا رو داد به اون یکی دستش و این یکی دستش رو گذاشت روی کمرش. به دیوار تکیه داد. مشخص بود دردی رو حس می‌کنه. چرا تنهاست؟ چرا با این وضعیت جسمانی بیرون اومده؟ نمی‌دونستم چی بگم. دیگه خیلی دور شده بودم. وقتی می‌گفت چیزی نداره احساس می‌کردم با اون لحنش می‌خواد بگه توفیقی نداشته و دست خالی برمی‌گرده.

دوم: سال‌ها پیش
تق تق تق! در رو که باز می‌کنم می‌بینم نشسته روی پله. صبح هست و کوچه خلوت.
- سلام مادر.

پنیر خوشخور

پنیر لاکتیکی خیلی خوشمزه هست به ویژه با نون سنگک! سبزی و گردو و چای هم که باشه که دیگه سنگ تمومه! اما مشکلش اینه که خیلی زود تمام می‌شه :( تا به خودم می‌یام می‌بینم نصف قالب پنیر رو چپاول کردم! برای همین نمی‌تونم همیشه بخرم :) به هر حال یا من زیاد می‌خورم یا پنیره خوش‌خوره و یا آنکه چگالی‌اش کمه! معمایی شده.

پاسخی به مطلب ابزارهای جدید، مشکلات بی‌پایان

آقای امیررضا قادری عزیز مطلب خوبی تحت عنوان «ابزارهای جدید، مشکلات بی‌پایان» در وبلاگشان نگاشته‌اند که به دلیل طولانی شدن پاسخ، اون رو به صورت پست وبلاگی درآوردم. این یک نظر شخصی و یک پاسخ خام و سریع است که احتمالا اشکالات زیادی بر آن وارد باشد.

دعای عجیب

آقای نازنینی مشغول به نصب آبگرمکن بعد از سرویس اون هست. کارش را خوب بلد است. داریم صحبت می‌کنیم که یک جمله عجیبی می‌گوید: من همیشه از خدا خواسته‌ام که اگر ثروت و پول مرا از خودش دور می‌کند به من ندهد. اگر قرار باشد مثل برخی‌ها بشم یا ظرفیت‌اش را نداشته باشم به من ندهد.

نمی‌دانم. نمی‌دانم این را با دلش می‌گفت یا زبان. این که آیا او امکانش را اگر می‌داشت باز هم چنین می‌گفت یا خیر. خودم هم همچین دعایی کرده‌ام. توی دعاها هم هست. اما ... نمی‌دانم.

قالب غنچه و چراغ

بالاخره قالب جدید به نام غنچه و چراغ آماده شد. :) اگر دوست داشتین یه سری بهش بزنید شاید بپسندین. خیلی ساده طراحی شده اما چند تا امکان بامزه هم داره. واقعا کار طراحی قالب حوصله و اعصاب پولادین می‌خواد اگرچه شیرینه. عجب حوصله‌ای دارند این طراحان و نقاشان و گرافیست‌ها و کلا هنرمندان که خسته یا سیر نمیشن!

لباس نو

بالاخره تصمیم گرفتم برای وبلاگ یه لباس نو بدوزم. من نه تنها خیاط نیستم بلکه خوش سلیقه هم نیستم اما خب راستشو بخواهید از طرح‌های جدید که فکر می‌کنم به مینیمالیسم یا همچین نامی تعبیر می‌شوند خسته شدم. همهٔ سایت‌های جدید شبیه به هم شده‌اند. تلاش کردم از اون فضای همه‌گیر و واگیر فاصله بگیرم و خب امیدوارم بد نشده باشه!
توی این سایت تصاویر باکیفیت زیادی با فرمت png که همگی transparent نیز هستند می‌تونید پیدا کنید. مثلا کلی تصویر پرنده زیبا از اینجا قابل دریافته. دستشون درد نکنه.
توی این صفحه هم می‌تونید چند تا عکس png خوب از شاخه درخت پیدا کنید.
اون چراغ رو هم از اینجا گرفتم.